LAATSTE DAG DRIES IN GAMBIA

Beste thuisblijvers
Mijn laatste dagje in Gambia is aangebroken. Ik heb mijn werk in de schoolbibliotheek beëindigd, actieve lessen gegeven (rondje, de lijn en check-in-duo’s), de schooltuin verzorgd (de opbrengst van de tuin gaat naar de arme kinderen) en alle examens getypt. Het was een zware taak alle examens(Frans, SES, Islam, wetenschappen, wiskunde en Engels) te typen. Ik denk dat ik in totaal iets van een zeventig pagina’s heb opgesteld. Het viel me op dat het handschrift van sommige leerkrachten onleesbaar was. Hoe kunnen de leerlingen dan hun bordschrift lezen? Het was ook bijzonder dat niemand anders op school kon werken met een laptop. Ik heb enkele computerlessen gegeven (vooral WORD) aan de leerkrachten en hoop dat in de toekomst meer mensen toegang krijgen tot het internet. Het viel me ook op dat de examenvragen erg letterlijk zijn. Alle antwoorden zijn steeds terug te vinden in de cursus. Toch slaagt er maar twintig procent van de leerlingen aan het einde van graad 9. Het is heel moeilijk om dit allemaal te accepteren, maar er is hoop! Vele leerlingen zijn gemotiveerd en beginnen eindelijk hulp te vragen aan hun leerkrachten.

Zaterdag (10-3-2012) bezocht ik Barra en James Island met Hanne, Evy en Pieter. Het was een dag vol hoogte- en dieptepunten. We hadden het genoegen mooie vogels te bewonderen, een helse boottocht (anderhalf uur in een overvolle boot) te ervaren, Fort Bullen te aanschouwen (plaats gebouwd om de slavernij een halt toe te reiken) en James Island te bezoeken. Deze dag waren we allemaal gechoqueerd. Voortdurend werden we aangesproken door verkopers en gidsen. Ik vond dit onaangenaam en voelde me niet altijd even goed.

Zondag (11-3-2012) bezocht ik Tanje met mijn broer. Het was een wondermooie dag. We gingen naar het vogelreservaat, bezochten de kamelen, dronken lekkere thee en hadden talloze gesprekken met Gambiaanse jongeren. Toen we aankwamen in Gunjur kregen we een heerlijke maaltijd (konijn, maar dan zonder pruimen) voorgeschoteld, dronken we palmwijn en sliepen we zacht.

Ook deze week kreeg ik talloze brieven en gedichten om te verbeteren. Ik zag bepaalde leerlingen evolueren en besprak de moeilijkheden. Ik werd uitgenodigd bij talloze leerlingen thuis en zag de armoede. Vandaag heb ik enkele fijne afscheidsgedichtjes gekregen en talloze cadeautjes van leerlingen (waaronder lekkere munt). Ik ben erg moe, maar voldaan. Ik ben tevreden over mijn geleverd werk, fier op de leerlingen en heb een steen verlegd. Ik hoop tot slot dat mijn werk zorgzaam verder gezet wordt en dat Gambia uiteindelijk evolueert.

Ik kan besluiten dat deze stage leerrijk was. Ik zag het land in al haar facetten, werd uitzonderlijk gewaardeerd door de leerlingen, maakte ware vrienden, introduceerde actieve werkvormen en reorganiseerde de schoolbibliotheek. Ik zal Gambia nooit vergeten en ooit kom ik hier eens terug na Congo (mijn volgende droom) bezocht te hebben.

“Neneta Njinallah Gambielya kolya” – “I will never forget The Gambia and its people!”Wees gegroet

Spoelders DriesStudent 3^de bach Leerkrachtenopleiding Nederlands-geschiedenis

Vertel je ervaringen aan je medestudenten

BESTE STUDENTEN IN GAMBIA EN SURINAME
even laten weten... woensdagnamiddag 23 mei...
hou dan alvast tijd vrij om in de opleiding
te komen vertellen over al jullie boeiende ervaringen ginds!

HAARTOOI EN BIO-ESTHETIEK IN SURINAME

Dag allemaal,

We zitten nu weer al wat verder in ons avontuur en willen jullie nog even laten meeproeven.
We vinden het hier nog steeds een geweldig leerrijk avontuur en vinden het super jammer dat het einde stilletjes aan in zicht komt.

De lessen die we geven verlopen zeer vlot, en de leerlingen werken goed mee omdat het ook voor hen nieuw is om een stagiarie te hebben, en dan nog meteen een blanke! :-) De interactie die wij in onze lessen inbouwen zijn ze hier niet gewoon en in het begin dachten we dat het misschien zou ontsporen maar de leerlingen hebben enorm veel respect voor ons als leerkrachten.

Klik op 'Meer lezen' voor het vervolgverhaal van Kathy en Lien

Suriname - beter en beter

Hello Hello!!

We zijn hier nu al bijna 3 weken en het wordt hier steeds maar beter en beter!
Op onze stageschool hebben we al heel veel kunnen bereiken.. En eindelijk hebben we een leuk hoekensysteem kunnen uitwerken (zie foto van de experimenteer hoek thema huizen)

We hebben ook al enkele naschoolse activiteiten uitgewerkt, (zie foto Holli Pagwa op school).. Hier hebben we samen met onze kls en onze juffen na school een Holi Pagwa feest georganisseerd op woensdag middag. Dit was gewoon super! Holi Pagwa is het feest van de Hindoes en wordt iedereen bestrooid met gekleurd poeder. Dit konden we natuurlijk niet zomaar laten paseren op onze school. De laatste foto is een foto van wanneer wij Holli Pagwa gevierd hebben op donderdag. We werden door onze buren uitgenodigd om Holi Pagwa te vieren. We hebben daar super lekker gegeten en dan zijn we samen vertrokken naar een grote weide, waar heel Paramaribo bij elkaar komt om Holi Pagwa te vieren. (Zie foto Holi Pagwa). Volgende week gaan we activiteiten gaan organiseren in een rusthuis en in het weeshuis in de buurt. We kijken er alvast al naar uit.

Groetjes uit Suriname!! Linsey en Sarah

De tijd vliegt in Gambia

Beste thuisblijvers

Alweer een weekje voorbij! De tijd staat niet stil en ik ben reeds toe aan mijn laatste weekje in Gambia.

Deze week heb ik heel wat gedaan. Ik heb Banjul bezocht, zowel plaatselijke ‘dorpsgekken’ als intellectuele burgers gesproken, vogelreservaten bezocht, talloze bijlessen gegeven aan gemotiveerde leerlingen, de schooltuin bewerkt, actieve lessen gegeven (check-in-duo, hoekenwerk, eenvoudige experts, de lijn, genummerde hoofden tezamen en het driestappeninterview), palmwijn geproefd (lekker, maar zeer zuur), gesport… De bibliotheek heb ik helemaal opgesmukt en ik kan nu al met enige voldoening melden dat de reorganisatie van de schoolbibliotheek een groot succes is. De leerlingen zijn nieuwsgierig en de leerkrachten komen voortdurend een kijkje nemen. Het is heerlijk te ontdekken dat er sinds mijn werk in de bibliotheek meer leerlingen boeken ontlenen (van drie ontleningen per dag naar een gemiddelde van tien) en dat er zelfs leerlingen zijn die me dagelijks boekbesprekingen afgeven. Het verbeterwerk neem ik er met veel plezier bij en het doet me deugd leerlingen te kunnen stimuleren. Volgende week ga ik proberen om nog meer leerlingen aan te spreken en ga ik een poëziewedstrijd organiseren. Toch voelde ik me deze week niet steeds geweldig. Ik kan nog steeds niet accepteren dat bepaalde mensen weinig of niets doen gedurende een dag. Daarnaast blijf ik het moeilijk hebben met de positie van de vrouw. De vrouwen (meer bepaald de jonge dochters) dienen alle huishoudelijke taken te vervullen en menig mannelijk gezinslid vindt dit doodnormaal. Ik hoop dat dit ooit eens zal veranderen, maar dit zal nog even duren. Je kan mensen niet zomaar binnenstebuiten keren en er nieuwe mensen van maken.

Tot slot arriveerde mijn broer deze week in Gambia met zijn fiets. We hebben reeds mooie momenten beleefd en gaan morgen ‘James Island’, het slaveneiland, bezoeken. Ik kan al niet meer wachten om wat meer te weten te komen over het slaveneiland en ga nu wat van de zon genieten. Vrijdag is immers de dag waarop de Gambianen uitrusten en het weekend uitbundig ingezet wordt.

Wees gegroet

Spoelders Dries

Kleuterjuffen in Suriname

Hallo iedereen!

We zijn hier ondertussen al twee weken en hebben het hier nog steeds naar onze zin. We hebben al veel mensen leren kennen en al heel veel nieuwtjes ontdekt. We moeten wel opletten van sommige mensen, ze zijn niet allemaal zo vriendelijk als ze zich voordoen. In het centrum kan het 's avonds gevaarlijk zijn. Na de vele gesprekken met onze buren, zijn we toch wel beginnen beseffen dat we als meisjes toch wel moeten opletten. Maar dit laten we niet aan ons hart komen want samen beleven we toch wel heel veel leuke en gezellige momenten.

DRIES VERVOLGT - GAMBIA

Beste thuisblijvers _ Selaam

Deze week heb ik heel wat ervaren in Gambia. Het was een week vol hoogtepunten en dieptepunten. Laat me beginnen bij de hoogtepunten. Ik bezocht tal van natuurreservaten met mijn mentor, fietste vele kilometers in de zon (ik wou dat ik ze pakken kon), bracht een bezoekje aan de katholieke kerk op zondag (ik zag de mensen bidden en dansen), praatte over politiek met verscheidene stamhoofden… Ik voelde me deze week thuis in Gambia. De mensen zijn nog steeds vriendelijk en de muziek blijft me intrigeren. Muziek doet de mensen leven en brengt de mensen samen. Ik voel me hier vrij, zelfzeker en besef dat het leven in België heel anders is. In Gambia is er amper elektriciteit, kunnen vele mensen amper lezen, heeft bijna niemand internet (te duur) en is er geen tijdsdruk. Mensen komen altijd te laat en vinden het doodnormaal (‘African time’). Ik woonde op zaterdag (25 februari) een workshop voor leerkrachten bij in mijn secundaire school. De workshop was zeer interessant en trachtte de leerkrachten te helpen met hun lesvoorbereidingen. Speeches werden uitvoerig gegeven door de directeur en talloze leerkrachten leerden (eindelijk) lesvoorbereidingen maken. De directeur moest steeds zijn stem verheffen gedurende de workshop en sommige leerkrachten waren precies pubers. Maandag (27 februari) startte ik met lesgeven. Mijn eerste indruk was positief. De leerlingen werkten actief mee en ik maakte gebruik van actieve werkvormen (check-in-duo, ‘rondje’ en eenvoudige experts). De leerlingen moesten samenwerken, nadenken en kregen de kans om vragen te stellen. Dinsdag (28 februari) beleefde ik een dipje in Gambia. De les verliep zeer moeizaam en de leerlingen konden amper lezen. Het viel me zelfs op dat er leerlingen zijn die de taal (het Engels) niet beheersen. Hoe kan je wat bijleren als je niet eens Engels kan spreken? De lessen ‘Frans’ zijn zinloos in mijn school. De leerlingen willen geen Frans leren en kunnen na drie schooljaren zelfs de werkwoorden ‘être’ en ‘avoir’ niet vervoegen. Toch zie ik enige hoop in het onderwijs. Veel leerlingen willen er iets van maken en sinds dinsdag (28 februari) ben ik gestart met naschoolse bijlessen. Momenteel ben ik na mijn uren (20 ‘periods’ per week) aan het werken met tien kinderen rond hun lees- en schrijfvaardigheid. We lezen tal van boeken (bijvoorbeeld Shakespeare) en bespreken vakspecifieke moeilijkheden. Het is heel fijn nu al enige vooruitgang te merken en ik hoop dan ook geïnteresseerde leerkrachten te vinden om mijn werk verder te zetten. Ik wil jullie nog melden dat het heel moeilijk is om te accepteren dat er vele personen niets doen gedurende een dag. Talloze mannen zitten zinloos thee te maken en staren dagelijks doelloos in het rond. Gelukkig heb ik al vele mensen ontmoet met een positieve visie (bijvoorbeeld Manlafi, de directeur, mijn mentor…) en zijn er mensen aan het werken aan een betere toekomst.

Volgende week zal ik mijn werk verder zetten en ga ik de schoolbibliotheek reorganiseren. Tot dan!

Dries Spoelders