DRIES IN GAMBIA ! zijn eerste indruk

Hallo thuisgangers, Salaam!

Ik ben hier nog maar net aangekomen en heb al heel wat beleefd. Mijn eerste indruk van Gambia is zeer positief. Het lijkt wel alsof alle mensen hier gelukkig zijn. Iedereen lacht steeds en ik word voortdurend vriendelijk begroet door Gambianen. Het weer is hier zeer goed en mijn gastgezin is fijn. Ik vertoef in een zeer grote familie en zing voortdurend met hen. We zingen voornamelijk liederen van Bob Marley en Peter Tosh. Ik kan jullie nu al met zekerheid vermelden dat ik me hier goed voel. Hiernaast zie je mijn beste vriend. Hij is heel vriendelijk en zingt voortdurend.

Gambia is ook zeer religieus. Iedere ochtend word ik wakker gemaakt door de plaatselijke imam en heb ik het genoegen te horen dat Allah groot is. Manlafi, het gezinshoofd, lijkt me zeer aardig. Hij draagt goed zorg voor alle Belgen hier en vindt veiligheid ontzettend belangrijk. Ik vind het zeer opmerkelijk dat Manlafi twee vrouwen heeft. Polygamie komt dan ook veelvuldig voor in Gambia. Volgens mijn bronnen mag een man hier zelfs vier vrouwen hebben. Ik vind dit alvast ongeloofelijk. De school waar ik mijn stage loop, de Upper Basic School, is fantastisch. De directeur lijkt ontzettend op Martin Luther King en wil dat de Gambiaanse jeugd verandert. Volgens de directeur is het immers ontzettend vernederend als je niet in staat bent te lezen of te schrijven.

De klaslokalen zijn zeer pover ingericht en je kan stellen dat ze het hier in Gambia met niets moeten doen. Er is enkel een bord en er is geen elektriciteit in de klaslokalen. Iedere dag is het grappig te zien dat alle bewoners hun mobiele telefoons komen opladen in de leraarskamer. Deze kamer is immers de enige plaats waar de dorpsbewoners elektriciteit hebben. Mijn mentor, Senyang, is een zeer vriendelijk man. Hij gelooft in een betere toekomst voor Gambia en vindt onderwijs het belangrijkste aspect van het leven. Het probleem in Gambia is de schrijfvaardigheid. Ik ben er zeker van dat ik hier nog veel ga ervaren en beleef hier de tijd van mijn leven.

Iedereen kent hier Bob Marley en zelfs de directeur zong samen met mij No woman no cry. Het eten is hier zeer lekker. Ik krijg drie keer per dag een warme maaltijd en de rijst is hier ontzettend lekker. Vis is het belangrijkste voedingsmiddel in Gunjur en het lijkt alsof Allah ervoor gezorgd heeft dat Gambia over de beste vis ter wereld kan beschikken. Graag zou ik ook nog vertellen dat geld een belangrijke rol speelt in Gambia. Met geld kan je hier alles bereiken en soms lijkt het wel alsof het hele leven in Gambia rond geld draait. Alles kost geld en overal vragen mensen je geld. Je bent volgens de Gambianen immers rijk als Westerling. Tot slot kan ik jullie vertellen dat het landschap wondermooi is en dat het bier zeer lekker is. Ik ga nu met mijn mentor de plaatselijke imam bezoeken en ben reeds uitgenodigd om zaterdag een workshop bij te wonen op mijn school. Ik ben alvast benieuwd en voel me bijna op elk moment van de dag opgewonden.

Laat me jullie wat meer vertellen over de onderwerpen die ik zal onderwijzen de komende weken. Ik zal het hebben over de opkomst van het nationalisme, het kolonialisme en de slavernij. Ik ga ook een muziekles geven en zal het hebben over de verschillen tussen religies. Het lijkt me zeer interessant een discussie met de leerlingen te starten over de religies. Opmerkelijk is ook dat de christelijke leerlingen hier achteraan moeten zitten. De islam overheerst het leven en de andere geloofdovertuigingen zijn duidelijk in de minderheid. Ik zou jullie ook wat meer willen vertellen over de manier van lesgeven in Gambia. Het is de gewoonte dat de leerkracht steeds alles eerst op bord schrijft en dat de leerlingen nadien alles overschrijven. De leerlingen moeten muisstil zijn en ze worden gestraft indien ze ongewenst gedrag vertonen. Als straf moeten de leerlingen steeds vooraan komen zitten zonder stoel of moeten zij op de speelplaats afval bijeen rapen. In feite wordt alle leerstof hier gedoceerd en maakt men nooit gebruik van actieve werkvormen. Het is een grote uitdaging om actieve werkvormen te introduceren in mijn school, maar de directeur vindt het alvast een goed idee. Na de lesuren schilder ik steeds de klaslokalen met mijn mentor en leer ik enkele leerkrachten werken met Office. Ik heb mijn laptop immers meegebracht en vele Gambianen vinden mijn laptop ongelofelijk interessant. Dit was het voor vandaag. Tot gauw.

Fonato - Bye

Dries